Η Λαγκάδα είναι γραφικό ναυτοχώρι, 16 χλμ βορειοδυτικώς της πόλης της Χίου, στον όρμο της Κολοκυθιάς. Εδώ μετακινήθηκαν μεταξύ 1910 και 1950 οι κάτοικοι της εγκαταλελειμμένης σήμερα Κυδιάντας.
Αμφιθεατρικά χτισμένη σε ένα λαγκάδι, το οποίο της χαρίζει και το όνομα, είναι ιδιαίτερα πλούσια σε ελιές, ευκαλύπτους, οπωροφόρα δένδρα και νερά. Διασχίζεται από τον Κρίκελη ποταμό. Χαρακτηρίζεται από στενά σοκάκια, χαμηλά σπίτια και όμορφες αυλές. Δυτικά της Λαγκάδας απλώνεται ο οικισμός του Αγρελωπού, που ονομάστηκε έτσι από τις πολλές αγριελιές. Σήμερα οι δύο οικισμοί συναποτελούν οικιστικό σύνολο.
Ψηλά στην ανατολική πλευρά του χωριού ξεχωρίζει το κουφάρι ενός ανεμόμυλου, από τους πολλούς που υπήρχαν στην περιοχή και άλεθαν κυρίως σιτάρι.
Από το γραφικό λιμανάκι της Λαγκάδας ατενίζει κανείς τις Οινούσσες, τις οποίες μπορεί και να επισκεφθεί εκμεταλλευόμενος τα πυκνά δρομολόγια.
Το αφιλόξενο του τόπου ανάγκασε τους κατοίκους να στραφούν στην κτηνοτροφία και κυρίως στη θάλασσα, ήδη από την αρχαιότητα, αφού με τη γεωργία ήταν δύσκολο να εξασφαλίσουν την επιβίωση. Από το 1840 άρχισαν να αποκτούν πλεούμενα, καΐκια κατά κύριο λόγο, και είχαν τη φήμη καλών θαλασσινών. Ναυτέμποροι της Κυδιάντας με τα σκαριά τους εφοδίαζαν το νησί με σιτάρι, πουλώντας τοπικά εσπεριδοειδή στην Κωνσταντινούπολη. Η έλευση του ατμού βρήκε τους περισσότερους ανέτοιμους για τη μετάβαση στη νέα εποχή.
Στη Λαγκάδα σήμερα ο επισκέπτης βρίσκει δωμάτια ή διαμερίσματα προς ενοικίαση. Στα εστιατόρια και τις ταβέρνες της παραλίας μπορεί να απολαύσει θαλασσινούς μεζέδες. Η Λαγκάδα δεν διαθέτει οργανωμένες παραλίες, ωστόσο οι ακτές της αποτελούν πόλο έλξης. Ανατολικά, στην άκρη του λιμανιού, βρίσκεται το Φαναράκι, παραλία με βότσαλο, και ο Καρυδάς.
Το χωριό γιορτάζει με εξαιρετική μεγαλοπρέπεια την Αγία Σοφία στις 17 του Σεπτέμβρη. Διοργανώνεται έκθεση στο λιμάνι και νυχτερινή διασκέδαση με παραδοσιακούς τοπικούς χορούς.