Στο χείλος ενός κάθετου βράχου, 7 χλμ βορείως της Χώρας του νησιού, απλώνεται η μικρή παραλία του Μερσινιδιού. Την ονόμασαν έτσι οι ντόπιοι από το κοντινό μοναστήρι της Παναγιάς της Μυρσινιδιώτισσας. Κάποτε ήταν απρόσιτη στους πολλούς, τώρα όμως έχει χαραχθεί μονοπάτι στην πλαγιά, είναι εύκολα προσβάσιμη, γι’ αυτό και μαζεύει περισσότερο κόσμο. Παρά τη μικρή απόσταση από την πόλη, δεν παρουσιάζει ιδιαίτερη αξιοποίηση, διατηρώντας τη φυσική ομορφιά της. Περιορισμένη σε πλάτος και μήκος, σπαρμένη με χοντρό λευκό βότσαλο, ατενίζει τα μικρασιατικά παράλια από όπου το ’22 ήρθαν στο νησί χιλιάδες κυνηγημένοι πρόσφυγες.

Ιδιαίτερα είναι τα απογεύματα στο Μερσινίδι. Είναι η καλύτερη ώρα, γιατί ο ήλιος έχει τραβηχτεί και το βουνό ρίχνει τη σκιά του στη παραλία, αφήνοντας μόνο τη θάλασσα λουσμένη στο φως να σε προσκαλεί να βυθιστείς μέσα της. Ο κολυμβητής μπορεί ακόμα να ξαποστάσει στηφιλόξενη είσοδο της σπηλιάς που ανοίγεται στον βράχο.