Το σπήλαιο Συκιάς Ολύμπων βρίσκεται περίπου έξι χλμ. νοτίως του ομώνυμου μεσαιωνικού οικισμού στη νοτιοδυτική Χίο σε υψόμετρο 110μ. περίπου. Εξερευνήθηκε για πρώτη φορά το 1972 και μετά την ολοκλήρωση των εργασιών αξιοποίησής του το 2002 από το 2003 είναι επισκέψιμο για το κοινό. 

Ανήκει στον τύπο του σπηλαιοβαράθρου, φτάνει σε μέγιστο βάθος 52 μέτρων και καταλαμβάνει συνολική επιφάνεια 940 τετραγωνικών μέτρων. Αποτελείται από έναν εκτεταμένο κύριο θάλαμο διαστάσεων 30x30μ. περίπου, ο οποίος προεκτείνεται προς τα βορειοανατολικά σε έναν επιμήκη διάδρομο. Περιμετρικά του κυρίως θαλάμου διαμορφώνονται εσοχές, οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις οδηγούν σε άλλους μικρότερους θαλάμους. 

Αρχικά το σπήλαιο ήταν «τυφλό», δεν διέθετε δηλαδή φυσική είσοδο. Η πτώση ενός τεράστιου ογκόλιθου από την οροφή του μεγάλου θαλάμου δημιούργησε οπή που αποτελεί τη σημερινή φυσική είσοδο του σπηλαίου. Για τις ανάγκες της τουριστικής αξιοποίησής του διανοίχθηκε επιπλέον μια τεχνητή είσοδος-σήραγγα, μέσω της οποίας καθίσταται δυνατή η πρόσβαση των επισκεπτών στο εσωτερικό του κυρίως θαλάμου. 

Αμέσως μετά την είσοδό του ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει πανοραμική άποψη της καταστόλιστης αίθουσας, καθώς και το σπάνιο φυσικό φαινόμενο της «κολώνας φωτός», μιας μεγάλης ακτίδας που εισέρχεται στο σπήλαιο από τη φυσική οπή στην οροφή του και κινείται διαγράφοντας κύκλο στα τοιχώματά του ακολουθώντας την πορεία του ήλιου. Στη συνέχεια μπορεί να περιηγηθεί ανάμεσα στους εντυπωσιακούς σχηματισμούς του κυρίως θαλάμου ακολουθώντας τη διευθετημένη διαδρομή. Χιλιάδες σταλακτίτες και σταλαγμίτες διαφόρων χρωμάτων, συμπλέγματα από κολώνες ύψους πολλών μέτρων, ρεόλιθοι και εκκεντρίτες (ιδιόμορφα σταλακτιτικά συμπλέγματα που η δημιουργία τους αντιβαίνει τους νόμους της βαρύτητας) συνθέτουν εικόνες μοναδικής ομορφιάς. 

Ο ιδιαίτερα πλούσιος λιθωματικός διάκοσμος του σπηλαίου το κατατάσσει στα σημαντικά σπήλαια του ελλαδικού χώρου και φυσικά σε ένα από τα κυριότερα τουριστικά αξιοθέατα της Χίου, όπως πιστοποιούν κάθε χρόνο οι χιλιάδες επισκέπτες του.